BAZI KANUN VE KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN
Kanun No. 7333
Kabul Tarihi:18/7/2021
28.07.2021 tarih ve 31551 sayılı R.G.
MADDE 1 – 18/3/1924 tarihli ve 442 sayılı Köy Kanununun 74 üncü maddesinin
altıncı fıkrasına ikinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle
eklenmiştir.
“Bu ücret ile 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin 28 inci maddesinin (B) fıkrası kapsamında ödenen ek tazminat
toplamının, içinde bulunulan yılın Ocak ayına ilişkin net asgari ücret
tutarının (sadece kendisi için asgari geçim indirimi uygulanan) altında kalması
halinde aradaki fark, ücret için öngörülen usul ve esaslar çerçevesinde
tazminat olarak ayrıca ödenir.”
MADDE 2 – 11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı
İcrasına Dair Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 14 – 31/12/2011 ilâ 23/11/2015 tarihleri arasında diş protez laboratuvarlarında diş
protez teknisyenleri ve diş protez teknikerlerine ait iş ve işlemlerde yardımcı
olmak üzere, Sağlık Bakanlığı ve Milli Eğitim Bakanlığı arasında düzenlenmiş
olan protokol kapsamında eğitim almış olanlar, diş protez laboratuvar sahibi
ve mesul müdürü olmamak üzere, yardımcı personel olarak çalışabilir. Bu
maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esaslar Sağlık Bakanlığınca belirlenir.”
MADDE 3 – 20/2/1930 tarihli ve 1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma
Hakkında Kanunun mülga 4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
“MADDE 4 – Hazine ve Maliye Bakanlığı; bu Kanuna dayanılarak çıkarılan
karar, yönetmelik, tebliğ ve diğer genel ve düzenleyici işlemler uyarınca
başvurusu alınacak, düzenlenecek veya onaylanacak her türlü izin veya belge ile
Bakanlık tarafından geliştirilen bilgi sistemlerinin sistem kullanıcılarına
sunumu kapsamında, her bir başvuru, izin, belge veya sistem sunumu için bir
mali yıl içerisinde altı milyon Türk lirasını geçmemek üzere yönetmelikte
belirlenecek usul ve esaslar çerçevesinde ücret almaya yetkilidir. Bu
tutar, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak 4/1/1961 tarihli ve 213
sayılı Vergi Usul Kanununa göre tespit ve ilan edilen yeniden değerleme
oranında artırılarak uygulanır.”
MADDE 4 – 31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanununun 17 nci maddesinin
üçüncü fıkrasının birinci cümlesine “doğalgaz,” ibaresinden sonra gelmek üzere
“hava ayrıştırma,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 5 – 15/5/1959 tarihli ve 7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısiyle Alınacak
Tedbirlerle Yapılacak Yardımlara Dair Kanunun geçici 26 ncı maddesinin
birinci fıkrasına “Elazığ İli Merkez, Sivrice,” ibaresinden sonra gelmek üzere
“Alacakaya, Arıcak,” ibaresi, “23/2/2020 tarihinde,” ibaresinden sonra gelmek
üzere “Malatya İli Arapgir, Arguvan, Doğanşehir, Hekimhan, Kuluncak,
Pütürge İlçeleri ve çevresinde 5/6/2020 tarihinde,” ibaresi eklenmiş, fıkrada
yer alan “14/6/2020 tarihinde meydana gelen ve genel hayata etkili olan deprem
afetleri nedeniyle” ibaresi “14/6/2020 tarihinde, Erzincan İli Tercan İlçesi ve
çevresinde 14/6/2020 ve 15/6/2020 tarihlerinde, Van İli Saray, Özalp ve
Gürpınar İlçeleri ve çevresinde 25/6/2020 tarihinde, Bitlis İli Hizan İlçesi ve
çevresinde 7/8/2020 tarihinde, Erzincan İli Tercan İlçesi ve çevresinde
28/10/2020 tarihinde, İzmir İli Aliağa, Balçova, Bayındır, Bayraklı, Bergama,
Bornova, Buca, Çeşme, Çiğli, Dikili, Foça, Gaziemir, Güzelbahçe, Karabağlar,
Karaburun, Karşıyaka, Kemalpaşa, Kiraz, Konak, Menderes, Menemen, Narlıdere,
Seferihisar, Selçuk, Tire, Torbalı, Urla İlçeleri ile Aydın İli Kuşadası İlçesi
ve çevresinde 30/10/2020 tarihinde, Siirt İli Kurtalan İlçesi ve çevresinde
3/12/2020 tarihinde, Van İli Tuşba İlçesi ve çevresinde 15/12/2020
tarihinde, Elazığ İli Baskil, Karakoçan, Kovancılar, Maden Merkez, Palu, Sivrice
İlçeleri ve çevresinde 27/12/2020 tarihinde meydana gelen deprem afetleri
sebebiyle genel hayata etkili afet bölgesi olarak kabul edilen yerlerde,”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 6 – 4/1/1961 tarihli ve 209 sayılı Sağlık Bakanlığına Bağlı Sağlık
Kurumları ile Esenlendirme (Rehabilitasyon) Tesislerine Verilecek Döner Sermaye
Hakkında Kanunun 5 inci maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesine “Türkiye
İlaç ve Tıbbi Cihaz Kurumunun” ibaresinden sonra gelmek üzere “tabip ve eczacı
unvanlı kadrolarında çalışanlar ile” ibaresi ve cümleye “yüzde 500’ünü,”
ibaresinden sonra gelmek üzere “Türkiye İlaç ve Tıbbi Cihaz Kurumunda görev
yapan eczacılara yüzde 350’sini,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 7 – 209 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 5 – Sağlık Bakanlığı ve bağlı kuruluşları, götürü bedel üzerinden
sağlık hizmeti sunmak üzere kamu kurum ve kuruluşları ile protokol yapmaya,
kamu kurum ve kuruluşları da söz konusu protokoller doğrultusunda götürü bedel
üzerinden sağlık hizmeti bedeli ödemeye yetkilidir. Bu şekilde hizmet
verilmesine ve götürü bedelin tespit edilmesine ilişkin usul ve esaslar Hazine
ve Maliye Bakanlığının görüşü alınarak yapılacak protokollerde belirlenir.
Götürü bedel üzerinden sunulan hizmetler için ilgili kurumlara ayrıca fatura ve
dayanağı belge gönderilmez.”
MADDE 8 – 24/4/1969 tarihli ve 1163 sayılı Kooperatifler Kanununun ek 4 üncü
maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 9 – 1163 sayılı Kanunun geçici 5 inci maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 10 – 3/5/1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanununun 18 inci maddesinin
yedinci fıkrasının ikinci cümlesine “önceki değerinden az olmaması kaydıyla,”
ibaresinden sonra gelmek üzere “daha önceki imar uygulamalarında yapılan terk
veya kesintiler dikkate alınmak suretiyle” ibaresi ve maddeye yedinci
fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“24/2/1984 tarihli ve 2981 sayılı İmar ve Gecekondu Mevzuatına Aykırı
Yapılara Uygulanacak Bazı İşlemler ve 6785 Sayılı İmar Kanununun Bir Maddesinin
Değiştirilmesi Hakkında Kanunun 10 uncu maddesi kapsamında yapılan
uygulamalarda; umumi hizmet alanları için yapılan her türlü terk ve kesintinin,
parselasyon planındaki düzenleme ortaklık payı kesintisinden az olması durumunda,
önceki terk ve kesintilerin oranını parselasyon planındaki düzenleme ortaklık
payı oranına tamamlayan fark kadar düzenleme ortaklık payı kesintisi
yapılabilir. Yapılan bu kesinti tamamlayıcı mahiyette olup mükerrer uygulama
olarak değerlendirilmez. Ancak toplam kesinti oranı her halükarda %45’i
geçemez.”
MADDE 11 – 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun geçici 19
uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan “üç yıl” ibaresi “dört yıl”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 12 – 7/12/1994 tarihli ve 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanunun
25 inci maddesine aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Kurul Başkan ve üyeleri, üyeliklerinin sona ermesinden itibaren iki yıl
süreyle, görevden ayrıldıkları tarihten önceki iki yıl içinde bu Kanun
kapsamında gerçekleştirilen soruşturmaların konusu sektörlerde faaliyet
gösteren tüzel kişilerde görev alamaz ve bu nitelikteki gerçek ve tüzel
kişileri bu Kanunun uygulanmasıyla ilgili idari süreçlerde Kurum nezdinde
temsil edemez.
Görevden ayrıldıkları tarihten önceki iki yıl içinde soruşturmada raportör olarak
görevlendirilen meslek personeli, bu süre içinde 43 üncü madde uyarınca anılan
personelin gözetiminden sorumlu daire başkanı ve ilgili daire başkan yardımcısı
ile Başkan Yardımcısı, Kurumdan ayrılmalarından itibaren iki yıl süreyle,
ilgili soruşturmaların konusu olan sektörlerde faaliyet gösteren tüzel
kişilerde görev alamaz ve bu nitelikteki gerçek ve tüzel kişileri bu Kanunun
uygulanmasıyla ilgili idari süreçlerde Kurum nezdinde temsil edemez.
Beşinci ve altıncı fıkralara aykırı hareket edenlere 2/10/1981 tarihli
ve 2531 sayılı Kamu Görevlerinden Ayrılanların Yapamayacakları İşler Hakkında
Kanunun 4 üncü maddesinde belirtilen ceza verilir.”
MADDE 13 – 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanununun 211 inci maddesinin
birinci fıkrasının ikinci paragrafına “kasten yaptığı bir tahrifat” ibaresinden
sonra gelmek üzere “veya ticaret politikası önlemlerine tabi eşyanın gümrük
kıymetinin yükümlünün kendi beyanı ile artırılması” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 14 – 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol
Kanununa ekli (I) sayılı Cetvelin 35 inci sırası bu Cetvelden çıkarılmış ve
ekli (II) sayılı Cetvelin “B) ÖZEL BÜTÇELİ DİĞER İDARELER” bölümüne aşağıdaki
43 üncü sıra eklenmiştir.
“43) Türkiye İstatistik Kurumu”
MADDE 15 – 1/7/2005 tarihli ve 5378 sayılı Engelliler Hakkında Kanunun geçici 3
üncü maddesinin altıncı fıkrasının üçüncü cümlesinde yer alan “üç yılı” ibaresi
“dört yılı” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 16 – 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık
Sigortası Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 85 – 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında
haklarında uzun vadeli sigorta kolları hükümleri uygulanan sigortalıları çalıştıran
işverenlerce;
a) 2020 yılının aynı ayına ilişkin Kuruma verilen aylık prim ve hizmet
belgelerinde veya muhtasar ve prim hizmet beyannamelerinde prime esas günlük
kazancı 147 Türk lirası ve altında bildirilen sigortalıların toplam prim ödeme
gün sayısını geçmemek üzere, 2021 yılında cari aya ilişkin verilen aylık prim
ve hizmet belgelerinde veya muhtasar ve prim hizmet beyannamelerinde bildirilen
sigortalılara ilişkin toplam prim ödeme gün sayısının,
b) 2021 yılı içinde ilk defa bu Kanun kapsamına alınan işyerlerinden
bildirilen sigortalılara ilişkin toplam prim ödeme gün sayısının,
2021 yılı Ocak ilâ Aralık ayları/dönemi için günlük 2,50 Türk lirası ile
çarpımı sonucu bulunacak tutar, bu işverenlerin Kuruma ödeyecekleri sigorta
primlerinden mahsup edilir ve bu tutar İşsizlik Sigortası Fonundan karşılanır.
Ancak (a) bendinde belirtilen prime esas günlük kazanç tutarı 6356 sayılı Kanun
hükümleri uyarınca toplu iş sözleşmesine tabi özel sektör işverenlerine ait
işyerleri için 294 Türk lirası olarak esas alınır.
Bu madde kapsamında destekten yararlanılacak ayda/dönemde, 2020 yılı Ocak
ilâ Aralık ayları/döneminde aylık prim ve hizmet belgesi veya muhtasar ve prim
hizmet beyannamesi ile 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında
uzun vadeli sigorta kollarından en az sigortalı bildirimi yapılan
aydaki/dönemdeki sigortalı sayısının altında bildirimde bulunulması hâlinde bu
madde hükümleri uygulanmaz.
Mevcut bir işletmenin kapatılarak değişik bir ad ve unvan altında ya da bir
iş birimi olarak açılması veya yönetim ve kontrolü elinde bulunduracak şekilde
doğrudan veya dolaylı ortaklık ilişkisi bulunan şirketler arasında istihdamın
kaydırılması, şahıs işletmelerinde işletme sahipliğinin değiştirilmesi gibi
İşsizlik Sigortası Fonu katkısından yararlanmak amacıyla muvazaalı işlem tesis
ettiği anlaşılan veya sigortalıların prime esas kazançlarını 2021 yılı Ocak ila
Aralık ayları/dönemi için Kuruma bildirmediği veya eksik bildirdiği tespit
edilen işyerlerinden İşsizlik Sigortası Fonunca karşılanan tutar, gecikme
cezası ve gecikme zammıyla birlikte geri alınır ve bu işyerleri hakkında bu
madde hükümleri uygulanmaz. Ancak, ilgili ayda 2021 yılına ait aylık brüt
asgari ücretin onda birini geçmeyecek tutarda eksik prime esas kazanç bildirimi
yapıldığının tespiti durumunda Kurumca yapılacak ihtar üzerine on beş günlük
süre içinde söz konusu eksikliği gideren işyerleri hakkında bu madde hükümleri
uygulanmaya devam eder.
İşverenlerin çalıştırdıkları sigortalılarla ilgili 2021 yılı Ocak ilâ
Aralık aylarına/dönemine ait aylık prim ve hizmet belgelerini veya muhtasar ve
prim hizmet beyannamelerini yasal süresi içerisinde vermediği, sigorta
primlerini yasal süresinde ödemediği, denetim ve kontrolle görevli memurlarca
yapılan soruşturma ve incelemelerde çalıştırdığı kişileri sigortalı olarak
bildirmediği veya bildirilen sigortalının fiilen çalışmadığı durumlarının
tespit edilmesi, Kuruma prim, idari para cezası ve bunlara ilişkin gecikme
cezası ve gecikme zammı borcu bulunması hâllerinde bu maddenin birinci
fıkrasının (b) bendine ilişkin hükümler uygulanmaz. Ancak Kuruma olan
prim, idari para cezası ve bunlara ilişkin gecikme cezası ve gecikme zammı
borçlarını 6183 sayılı Kanunun 48 inci maddesine göre tecil ve taksitlendiren
işverenler bu tecil ve taksitlendirme devam ettiği sürece anılan fıkra
hükmünden yararlandırılır. Bu maddenin uygulanmasında bu Kanunun ek 14 üncü
maddesi hükümleri uygulanmaz.
Birinci fıkranın (a) bendinin uygulanmasında, bir önceki yılın aynı ayına
ilişkin olarak aylık prim ve hizmet belgesi veya muhtasar ve prim hizmet
beyannamesi verilmemiş olması hâlinde bildirim yapılmış takip eden ilk aya
ilişkin aylık prim ve hizmet belgesindeki veya muhtasar ve prim hizmet
beyannamesindeki bildirimler esas alınır. 2020 yılından önce bu Kanun kapsamına
alınmış ancak 2020 yılında sigortalı çalıştırmamış işyerleri hakkında birinci
fıkranın (b) bendi hükümleri uygulanır.
Sigortalı ve işveren hisselerine ait sigorta primlerinin Devlet tarafından
karşılandığı durumlarda işverenin ödeyeceği sigorta priminin İşsizlik Sigortası
Fonunca karşılanacak tutardan az olması hâlinde sadece sigorta prim borcu kadar
mahsup işlemi yapılır.
3213 sayılı Kanunun ek 9 uncu maddesi uyarınca ücretleri asgarî ücretin iki
katından az olamayacağı hükme bağlanan “Linyit” ve “Taşkömürü” çıkarılan
işyerlerinde yer altında çalışan sigortalılar için birinci fıkranın
uygulanmasında (a) bendi uyarınca belirlenecek günlük kazanç 392 Türk lirası
olarak ve 2020 yılının aynı ayına ilişkin Kuruma verilen aylık prim ve hizmet
belgelerinde veya muhtasar ve prim hizmet beyannamelerinde bildirilen prim
ödeme gün sayısının yüzde 50’sini geçmemek üzere, 2021 yılında cari aya ilişkin
verilen aylık prim ve hizmet belgelerinde veya muhtasar ve prim hizmet beyannamelerinde
bildirilen sigortalılara ilişkin toplam prim ödeme gün sayısı dikkate alınır.
Bu madde hükümleri, 5018 sayılı Kanuna ekli (I) sayılı cetvelde sayılan
kamu idarelerine ait kadro ve pozisyonlarda 4 üncü maddenin birinci fıkrasının
(a) bendi kapsamında çalışan sigortalılar için uygulanmaz.
4734 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (a), (b),
(c) ve (d) bentlerinde sayılan idareler tarafından ilgili mevzuatı uyarınca
yapılan ve sözleşmesinde fiyat farkı ödeneceği öngörülen hizmet alımlarında,
ihale dokümanında personel sayısının belirlendiği ve haftalık çalışma saatinin
tamamının idarede kullanılmasının öngörüldüğü işçilikler için birinci fıkra
uyarınca İşsizlik Sigortası Fonu tarafından karşılanacak tutarlar bu idarelerce
işverenlerin hak edişinden kesilir.
2021 yılı Ocak ilâ Aralık aylarına/dönemine ilişkin yasal süresi dışında
Kuruma verilen aylık prim ve hizmet belgelerinde veya Hazine ve Maliye
Bakanlığına verilecek muhtasar ve prim hizmet beyannamelerinde kayıtlı
sigortalılar için bu madde hükümleri uygulanmaz.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığı ve Türkiye İş Kurumunun görüşleri alınmak suretiyle Kurum
tarafından belirlenir.”
MADDE 17 – 14/12/2009 tarihli ve 5941 sayılı Çek Kanununun geçici 5 inci
maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1) 5 inci maddede tanımlanan ve 30/4/2021 tarihine kadar
işlenen suçtan dolayı mahkûm olanların cezalarının infazı durdurulur.
Hükümlü 30/6/2022 tarihine kadar çek bedelinin bu fıkrada değişiklik
yapan Kanunun yayımı tarihi itibarıyla ödenmeyen kısmının onda birini
alacaklıya ödemek zorundadır. Kalan kısmını 30/6/2022 tarihinden
itibaren ikişer ay arayla on beş eşit taksitle ödemesi durumunda mahkemece,
ceza mahkûmiyetinin bütün sonuçlarıyla ortadan kaldırılmasına karar
verilir. 30/6/2022 tarihine kadar çek bedelinin ödenmeyen kısmının
onda birinin ödenmemesi halinde alacaklının şikâyeti üzerine mahkemece hükmün
infazının devamına karar verilir. Hükümlü taksitlerden birini süresi içinde ilk
defa ödemediği takdirde ödemediği bu taksit, sürenin sonuna bir taksit olarak
eklenir. Kalan taksitlerden birini daha ödemediği takdirde alacaklının şikâyeti
üzerine mahkemece hükmün infazının devamına karar verilir. Bu fıkra
hükümleri, 30/4/2021 tarihine kadar işlenmiş ve yargılaması devam
eden suçlar bakımından, çek bedelinin ödenmeyen kısmının onda birinin 30/6/2022
tarihine kadar ve bu fıkrada belirtilen taksitlerin süreleri içinde alacaklıya
ödenmesi koşuluyla, infaz aşamasında uygulanabilir.”
MADDE 18 – 21/11/2012 tarihli ve 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring,
Finansman ve Tasarruf Finansman Şirketleri Kanununun 50/A maddesinin ikinci ve
dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde ve üçüncü fıkrasının ikinci cümlesinde yer
alan “tasfiye komisyonu” ibaresi “Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu” şeklinde
değiştirilmiştir.
“(2) Kurul tarafından tasfiyesine karar verilen şirketler, Tasarruf
Mevduatı Sigorta Fonu tarafından atanacak en az üç kişilik tasfiye komisyonu
tarafından tasfiye edilir. Tasfiye komisyonu üyeleri ile bu kişiler tarafından
temsil yetkisini haiz olmak üzere görevlendirilenler 5411 sayılı Kanunun
127 nci maddesine tabidir.”
“(4) Faaliyet izni kaldırılarak tasfiyesine karar verilen şirketler
hakkında 5411 sayılı Kanunun 106 ncı maddesinin ikinci, yedinci,
dokuzuncu ve onuncu fıkraları, 108 inci, 109 uncu, 110 uncu, 132 nci, 133
üncü, 134 üncü, 137 nci, 138 inci, 140 ıncı, 141 inci ve 142 nci madde
hükümleri kıyasen uygulanır. Faaliyet izni kaldırılarak tasfiyesine karar
verilen tasarruf finansman şirketlerinin varlıklarının yükümlülüklerini
karşılamadığının tespiti halinde Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu Kurulu kararına
istinaden tasfiye komisyonu mahkemeden, bu şirketlerin iflasını talep edebilir.
Hakkında iflas kararı verilen tasarruf finansman şirketinin iflas tasfiyesinde
5411 sayılı Kanunun 106 ncı maddesi kıyasen uygulanır. Tasarruf
Mevduatı Sigorta Fonu Kurulu, bu maddede düzenlenen tasfiyeye ilişkin usul ve
esasları belirlemeye yetkilidir.”
MADDE 19 – 28/11/2017 tarihli ve 7061 sayılı Bazı Vergi Kanunları ile Diğer Bazı
Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 123 üncü maddesinin birinci
fıkrasının (f) bendinde yer alan “1/7/2021” ibaresi “1/1/2022” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE 20 – 25/7/2018 tarihli ve 7145 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde
Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun geçici 1 inci maddesinin
birinci fıkrasında yer alan “üç yıl” ibaresi “altı yıl” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE 21 – 16/4/2020 tarihli ve 7244 sayılı Yeni Koronavirüs (Covid-19)
Salgınının Ekonomik ve Sosyal Hayata Etkilerinin Azaltılması Hakkında Kanun ile
Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 2 nci maddesinin
birinci fıkrasının (d) bendinin üçüncü cümlesinde yer alan “üç ay” ibaresi
“altı ay” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 22 – 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 10 uncu
maddesinin birinci fıkrasına “Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu,”
ibaresinden sonra gelmek üzere “Türkiye İstatistik Kurumu,” ibaresi
eklenmiştir.
MADDE 23 – 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici 35 inci maddesinin (A), (B),
(C), (Ç), (D) ve (G) fıkralarında yer alan “üç yıl” ibareleri “dört yıl”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 24 – 3/6/2011 tarihli ve 640 sayılı Gümrük Personeli ile Bazı Düzenlemeler
Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 2 – (1) Gümrük hizmetleri ve kaçakçılıkla mücadele görevleri
kapsamında, 39 uncu maddede belirtilen personelden;
a) Devletin ekonomik menfaatleri, doğal ve kültürel miras, çevre ve toplum
sağlığı ile kamu güvenliğinin korunmasında yüksek hizmetleri görülenler, fiilen
almakta oldukları aylık tutarlarının iki katından beş katına kadar,
b) Olağanüstü durumlarda yaşamını ortaya koyarak büyük yararlıklar
gösterenler, fiilen almakta oldukları aylık tutarlarının altı katından yirmi
dört katına kadar,
3/11/1980 tarihli ve 2330 sayılı Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması
Hakkında Kanun hükümleri saklı kalmak kaydıyla para verilerek
ödüllendirilebilir. Bunlardan sözleşmeli olarak istihdam edilenlere verilecek
ödül tutarı, aynı unvanlı kadroda çalışan ve hizmet yılı aynı olan emsali
personel esas alınarak belirlenir. Bu madde gereğince verilecek ödüllere
ilişkin teklif ve değerlendirme işlemleri ile uygulamaya ilişkin usul ve
esaslar Hazine ve Maliye Bakanlığının görüşü üzerine Ticaret Bakanlığınca
hazırlanan yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE 25 – Bu Kanunun;
a) 16 ncı maddesi 1/1/2021 tarihinden itibaren geçerli
olmak üzere yayımı tarihinde,
b) 14 üncü, 19 uncu ve 22 nci maddeleri 30/6/2021 tarihinden
itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
c) 15 inci maddesi 7/7/2021 tarihinden itibaren geçerli olmak
üzere yayımı tarihinde,
ç) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
MADDE 26 – Bu Kanun hükümlerini Cumhurbaşkanı yürütür.